احمد مرادی ساکی
دو فرض را در نظر می گیریم تا بتوانیم لزوم حقوق بشر را درک کنیم:
1.در دنیایی زندگی می کنیم که گروهی به زبان دیگری غیر از ما سخن می گویند افرادی در این دنیا رنگ پوستشان متفاوت است گروهی خدای دیگری دارند افرادی ثروتمند تر از دیگرانند.در این دنیا آنان که سفیدند بر ما حکومت می کنند .در این دنیا براحتی شما اگر اشتباهی انجام دهید شکنجه می شوید حق دفاع از خود را ندارید خیلی از امکانات از شما به خاطر رنگ پوستتان یا عقیده خاصتان در باب زندگی و انسان و خدا دریغ کرده اند در این دنیا افرادی حق درس خواندن ندارند جنگ و خونریزی براحتی اتفاق می افتد گروهی بر سر عقایدشان با گروهی دیگر می جنگند و زنانشان را به بردگی می برد وبراحتی به زنانشان تجاوز می کند.
در این دنیا شما حق ندارید که با دختر ی که می خواهید ازدواج کنید هر کسی که پدر و مادر یا قبیله بخواهد باید بگیرید .در این دنیا بسیاری از مردم فقیرند و بدبخت.برای همه دارو وغذا نیست هر که زورش بیشتر است بهتر زندگی می کند و هر کسی که ضعیف است در زیر پا له می شود .شما حق مالکیت ندارید و از خود هیچگونه سرمایه ندارید .
هر کجا که دلتان می خواهد نمی توانید بروید و باید اجازه بگیرید. هر شغلی را که دوست دارید نمی توانید داشته باشید.
گروهی که غالب است تمام نظرهایش را بر شما تحمیل می کند می گوید آن گونه باید باشی که من می گویم.وهکذا...
2.دنیایی را فرض می کنیم که همه با هم همانطور که در بالا گفتم متفاوتیم از رنگ و نژاد و مذهب و قوم و قبیله و..ولی هیچ کس بر دیگری برتری ندارد همانگونه که من می توانم درس بخوانم تو هم می توانی .
اگر من می توانم عقاید و سنت های خود را داشته باشم تو هم می توانی . بر سر آنها با همدیگر جنگ نمی کنیم .ثروت بین انسانها به عدالت توزیع شده است .
حق دارید برای خود مزرعه داشته باشید مالک خانه و ماشین باشید.هر کجا دوست دارید بروید.با هر که دوست دارید ازدواج کنید.آزادی و امنیت و آرامش دارید .ترس و دغدغه ندارید که به خاطر عقاید و جنس و رنگ پوستتان و...مورد هجوم واقع می شوید شما را درجه دوم نمی بینند وهکذا..
کدام یک از این دو دنیا را می پسندید؟
هر کس اندکی عقل و شعورعرفی داشته باشد می خندد و می گوید معلوم است که در دنیای دوم می خواهم زندگی کنم .
دوباره می پرسم چرا در دنیای دوم؟
می گویید که بهتر است راحت تر,آسایش دارم و لذت بخش تر است و..
دوبار نگاهی به اعلامیه جهانی حقوق بشر می اندازیم کدامیک ازمواد آن می گوید همدیگر را بکشید ؟کدامیک می گوید به خاطر رنگ و جنس و مذهب ونژاد و...حقوقتان باید پایمال شود؟ کدامیک از شما زندگی انسانی را دریغ می کند؟
می گویی شکنجه نباشد جنگ نباشد آموزش باشد رفاه و صلح باشد عدالت باشد مالکیت باشد شخصیت حقوقی باشد مساوات باشد ازادی و امنیت باشد.
مخالفان و منتقدان حقوق بشر می گویند نه. ما این ها را قبول داریم ولی راه رسیدن به این عدالت و ازادی و امنیت و ..راه و روشی است که ما ارائه می دهیم یا فرضا می گویند فرهنگ ما با فرهنگ شما متفاوت است و حقوق بشرمان نیز متفاوت خواهد بود.(مثل حقوق بشر اسلامی تصویبی در مصر)
در بالا نیز گفتم که ارزشهای حقوق بشر ارزشهایی است که جهانشمول است همه خواستار عدالت در جهان و آزادی و منع تبعیض وآسایش و رفاه و آموزش هستند .
کیست که با آنها مخالف باشد شما می توانید بگویید رفاه ألمانی داریم و رفاه پاکستانی.خیر این درست نیست رفاه یکی است و آن به معنای آن چیزی است که عموم مردم جهان می فهمند یعنی لوازم اولیه زندگی غذا و پوشاک و مسکن و کار خوب و مسافرت و خوش بودن با خانواده و رفتن به سینما و...این معنای رفاه است.منع تبعیض در تمام دنیا یک معنی دارد .اینطور نیست که در مصر بگویی که مسیحیان حق ندارن کلیسا در مرکز شهر داشته باشند این منع تبعیض مصری است و در جای دیگر مثل چین مسلمانان حق اجتماعی نداشته باشند و چینیها بگویند این تعریف ما از منع تبعیض است.
منع تبعیض در همه جهان و در نظر تمامی مردم جهان پاسخی همگرا دارد .
مثلا در ماده 10حقوق بشر که امده است همه حق دارند که دعوایشان در دادگاه عادلانه و بی طرف و منصفانه و علنی باشد .در ک عموم مردم برزیل و پاسخ انها به علنی بودن و بی طرفی و مستقل بودن دادگاه و انتظارشان نیز همان است که یک چینی از دادگاه دارد یا یک روستایی در مالاگا.
جهان سومی و چپ ها و پست مدرن ها می گویند هر ملتی فرهنگ مخصوص خود را دارد و ما فرهنگ خود را داریم.
خوب این درست است من حالا به شما می گویم که هر کس فرهنگ خود را دارد؟ پس در سودان که فقر و بدبختی و عدم امنیت و حقوق بشر و آزادی است انها هم فرهنگ خود را دارند آیا حاضرید در آن فرهنگ زندگی کنید ؟
در این جا خواهید گفت نه.آنجا جنگ و فقر و بدبختی است تبعیض و نابرابری است.مسلمانان را در بعضی مناطق به قتل می رسانند.من نمی خواهم در آنجا زندگی کنم.
حال بگویم در استرالیا شما حق دارید مسجد داشته باشید.در روز عاشورا دسته داشته باشید و در خیابان آزادانه عزاداری کنید. به شما همانطور نگاه می کنند که به یک استرالیایی.همان حقوقی را دارید که تمام مردم ساکن آنجا.فرق بین شما و دیگران نیست.می خواهید در انجا زندگی کنید؟فورا خواهید گفت بله.
اکثر مهاجرین و پناهندگان جهان از افغانستان و سودان و عراق و مالی و تانزانیا و این کشورهای فقیر و بدبخت و سنتی و ماقبل و مدرن به سمت آلمان و هلند و کانادا می روند.چرا؟به همان علتی که گفتم .
روشنفکران چپ را در سالهای دور به یاد بیاورید و همین طور سنت گرایان را.دم از بی روح بودن غرب و حقوق بشر بدرد نمی خورد و جامعه صنعتی کاپیتالیست آشغال سرمایه داری می زدند اما از همان کشورها به همان دلایلی که به غرب نسبت می دادند فرار می کردند و می رفتند در دامان انها آزادانه رفت و امد می کردند و در دانشگاههای انها درس می دادند و جالبتر از اینکه دوبار علیه همان حقوق بشر و دنیای مدرن می نوشتند و می گفتند(البته از خصوصیات زیبای دنیای مدرن و لیبرال این است که منتقد و مخالف را در درون خود دارد تا دچار دیکتاتوری ایدئولوزی و فرهنگ نشود)
نتیجه می گیریم حقوق بشر جهانشمول است و فرهنگ بهتری است.
در نهایت مخالفان در سالیان دراز مثل کمونیست ها که از حقوق بشر و فرهنگ مدرنیته شکست خوردند. گفتند شیوه ما برای تحقق آن با شما متفاوت است. کثیری از جهان سومی ها نیز حقوق بشر را قبول دارند. اکثر آنها می گویند ما رعایت می کنیم .ولی اجازه نفس کشیدن را از ملتشان دریغ می کنند و هر روز فریاد می زنند که حقوق بشر در کشور ما عالی است. عده قلیلی نیز مثل کوبا هنوز بر این عقیده اند که ما شیوه خود را داریم که در بالا توضیح دادم. که حقوق بشر جهانشمول است و پاسخ همگرایی در تمام جهان دارد.
در پایان می خواهم بگویم که غرب و دنیای مدرن هم چالشهای بسیاری دارد ولی این حقوق بشر که از دست آوردهایش می باشد ما را برای دنیایی بهتر فرا می خواند .
با حقوق بشر ما به دنیایی بهتر قدم می گذاریم راحتر با صلح و آزادی و عدالت زندگی می کنیم رفاه داریم و آسایش و امید.
#احمد_مرادی_ساکی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر