داوود رحمانی رئیس وقت زندان قزلحصار در نیمه نخست دهه شصت و سیاه‌ترین دوران تاریخ نظام اسلامی درگذشت. با مرگ او بخش مهمی از تاریخ جنایات این رژیم مدفون شد. ایرج مصداقی در این نوشته مروری دارد به کارنامه و زندگی او.
حاج داوود که بود؟
داوود رحمانی معروف به حاج داوود یکی از لات و لمپن‌های اهل تهران بود که توسط دستگاه شکنجه به خدمت گرفته شد. او متولد ۱۳۲۴ در خیابان شهباز در شرق تهران بود. درباره زندگی خانوادگی او حکایت‌های بسیاری گفته شده است. او فردی خشکه مغز و کم رابطه بود که به گردن کلفتی‌اش می نازید. نسبت به خانواده خود در دستگاه مردسالارانه مذهبی سختگیر بود و مردم و همسایه‌ها شاهد شکنجه خواهرش توسط خودش بودند. او در همان محله خود به کار آهنگری اشتغال داشت.
او مثل بسیاری از انگل‌های اجتماعی دیگر با تشکیل کمیته انقلاب توسط خمینی وارد آن شد و از قبل آشنایی با لاجوردی جلاد اوین زود مراحل ترقی را طی کرد و با شروع سرکوب در زندان‌ها به ریاست زندان قزلحصار منصوب شد.
پس از بالا گرفتن رسوایی او و لاجوردی در شکنجه و قتل زندانیان در سال ۶۳ او هم همزمان با لاجوردی از ریاست زندان قزلحصار کنار گذاشته شد و به شغل سابق خود برگشت!
او در همان ۴ سالی که در زندان قزلحصار ریاست می‌کرد، چهره واقعی از حاکمیت جنایتکاران و آدمکشان را به نمایش گذاشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر